Masz pytania? Tu możesz zadać
je bez skrępowania!

Rekomendowana głębokość wprowadzenia insuliny wynosi 4-5 mm, co zapewnia, że lek trafi we właściwe miejsce. Używanie długich igieł niesie ze sobą ryzyko podania insuliny do mięśnia, co może być bolesne, sprzyjać krwawieniu, infekcjom, a przede wszystkim przyspieszać wchłanianie insuliny. Wstrzyknięcie powinno być wykonane prostopadle, pod kątem 90 stopni do powierzchni skóry, chociaż u szczupłych osób może być konieczne utworzenie fałdu skórnego.

W przypadku starszych osób, które mogą mieć trudności ze wzrokiem, możliwe jest, że lepiej widzą dłuższe i grubsze igły. Warto jednak zwrócić uwagę na odpowiednią technikę iniekcji, a także podkreślić konieczność utworzenia fałdu skórnego lub wykonywania zastrzyku pod kątem 45 stopni.

Jako farmaceuta nie masz dostępu do pełnej dokumentacji medycznej pacjenta. Obecne uprawnienia pozwalają jedynie na wgląd w recepty, do których otrzymasz dostęp po podaniu przez pacjenta kodu identyfikacyjnego i numeru PESEL lub do tych recept, które zostały częściowo zrealizowane w Twojej aptece. 

Jeśli pacjent chce, aby apteka lub konkretny farmaceuta miał dostęp do jego dokumentacji medycznej, musi wyrazić na to zgodę poprzez swoje Internetowe Konto Pacjenta (IKP) lub w aplikacji mojeIKP.

Nie. Obecnie apteki mogą, ale nie muszą oferować wykonywania szczepień.

Farmaceuta, aby szczepić, musi odbyć kurs kwalifikacyjny. Apteka natomiast musi spełniać specjalne wymagania co do sprzętu oraz pomieszczeń. 

W recepturze aptecznej można spotkać różne skróty i symbole, które są stosowane w celu zapisywania informacji o przepisywanych lekach. Poniżej przedstawiamy przykłady tych najbardziej znanych.  

• Rp. (Recipe): oznacza „weź” i jest używane jako początek zapisu receptury.
• No (numerus): oznacza „liczba” i jest używane do określenia ilości danej substancji w recepturze.
• M.f. (misce fiat): znacza „zamieszaj, zrób” i wskazuje, że składniki receptury powinny być dokładnie wymieszane.
• D.t.d. (dentur tales doses): oznacza „daj takich dawek” i jest stosowane wskazując, ile dawek danego leku ma być wydanych.
• S. (signa): oznacza „oznacz” i jest używane do wprowadzenia instrukcji dotyczących sposobu stosowania leku przez pacjenta.
• q.s. (quantum satis): oznacza „tyle, ile potrzeba” i jest stosowane, aby wskazać, że należy użyć wystarczającej ilości danego składnika, aby osiągnąć pożądany efekt.

Zgodnie z aktualnym rozporządzeniem Ministra Zdrowia apteki są zobowiązane do rejestracji leków recepturowych, leków aptecznych i produktów homeopatycznych, które sporządzają. Taki rejestr może być prowadzony w tradycyjny sposób lub w formie elektronicznej. Musi zawierać informacje takie jak:

• data i godzina przyjęcia recepty do realizacji, 
• data i godzina sporządzenia leku recepturowego, 
• numer kontrolny recepty,
• dane osobowe i podpis osoby odpowiedzialnej za przygotowanie leku recepturowego.

W recepturze aptecznej lekami jałowymi muszą być:

• leki pozajelitowe: roztwory do wlewu kroplowego, roztwory i zawiesiny do wstrzykiwań, mieszaniny żywienia pozajelitowego, leki cytostatyczne;
• leki do oczu: roztwory, maści, krople, zawiesiny, roztwory do irygacji, kardioplegii, te stosowane podczas operacji, leki recepturowe z antybiotykami. 

Ceny detaliczne leków objętych refundacją są ustalone ściśle i zgodnie z ogłoszeniem Ministerstwa Zdrowia, które jest publikowane regularnie co 2 miesiące. W każdej aptece w Polsce lek refundowany ma identyczną cenę. Ogłoszenie precyzyjnie reguluje, które leki kwalifikują się do refundacji (wymieniając dokładne nazwy, dawki, wielkości opakowań oraz ich kody EAN/GTIN) oraz dokładnie określa cenę leku, wkład własny pacjenta i warunki, w jakich przysługuje zwrot kosztów.

Od 7 stycznia 2020 roku obowiązuje wymóg korzystania z recept elektronicznych. Recepty papierowe są jednak wciąż dozwolone w wyjątkowych sytuacjach, takich jak:

• brak dostępu do systemu teleinformatycznego,
• recepty pro auctore i pro familia (z wyjątkiem farmaceutów),
• określone recepty transgraniczne (dla osób nieletnich lub dla realizacji w państwach, które nie akceptują recept elektronicznych),
• recepty wystawiane przez osoby uprawnione, pracujące tymczasowo i okazjonalnie w Polsce,
• recepty dla osób, których tożsamość nie została ustalona.

Farmaceuci również mogą wystawiać papierowe recepty farmaceutyczne w przypadku braku dostępu do systemu teleinformatycznego, wystawiania recept dla osób, których tożsamość jest nieznana oraz gdy pracują w Polsce okazjonalnie lub tymczasowo.

Pamiętaj, że recepty weterynaryjne muszą być zawsze w formie papierowej!

DRR czyli Dokument Realizacji Recepty jest dokumentem elektronicznym wytworzonym w wyniku elektronicznego otaksowania recepty. 

Jakie informacje zawiera? Między innymi numer recepty, dane osoby realizującej, dane pacjenta czy informacje na temat leku i odpłatności.

Jeśli Twoja apteka nie wykonuje przeglądów lekowych – nie martw się! Możesz je wykonać choćby w swoim najbliższym otoczeniu. Odwiedź rodziców, dziadków czy wujków – to dla nich najłatwiej będzie zrobić przegląd. Dodatkowo sprawdzisz, czy przyjmują poprawnie leki, jakie jest ryzyko interakcji oraz jaką mają wiedzę o stosowanych produktach. Zacznij od pacjentów dookoła Ciebie! 

A z czasem, jak już się podszkolisz, możesz również zaproponować takie przeglądy pacjentom odwiedzającym Twoją aptekę (oczywiście po uprzedniej rozmowie z kierownikiem apteki).

Aby zostać opiekunem studenta w trakcie półrocznej praktyki zawodowej, magister farmacji musi posiadać co najmniej 5 lat stażu pracy lub mieć specjalizację z farmacji aptecznej lub szpitalnej. Może to być kierownik apteki lub inna wyznaczona osoba o odpowiednim stażu pracy.

Półroczna praktyka zawodowa to przygotowanie do przyszłej pracy. Aby dobrze poznać aptekę warto zacząć od rozkładania towaru. Dzięki temu w późniejszym czasie, w trakcie obsługi pacjenta, będziesz mogła łatwiej znaleźć potrzebne produkty w magazynach, na półkach czy w szufladach. 🙂 Z doświadczenia wiemy, że najczęściej pierwszy miesiąc stażu jest taki “organizacyjny”, później coraz lepiej będziesz sobie radzić w aptece, a co za tym idzie – zaczniesz wykonywać inne obowiązki. 

Absolwent farmacji, posiadający tytuł magistra, ma możliwość wystąpienia o uzyskanie Prawa Wykonywania Zawodu. Dopiero po otrzymaniu tego uprawnienia może używać tytułu farmaceuty.

Natomiast farmaceuta, zatrudniony w aptece lub hurtowni farmaceutycznej, jest określany jako aptekarz.

Nowoczesnym sposobem ubiegania się o uznanie kwalifikacji zawodowych w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej jest europejska legitymacja zawodowa, znana również jako EPC. Osoby ubiegające się o uznanie swoich kwalifikacji mogą zdecydować, czy chcą korzystać z EPC, który umożliwia przechowywanie informacji elektronicznie, czy preferują tradycyjny, papierowy proces składania wniosku bezpośrednio do władz kraju przyjmującego.

Praca na godziny to elastyczny sposób zatrudnienia, w którym wynagrodzenie jest uzależnione od liczby przepracowanych godzin. Taka opcja stanowi doskonałą okazję do uzupełnienia braków w planie pracy, zwłaszcza w sytuacjach, gdy apteka potrzebuje dodatkowych pracowników. 

Dla farmaceutów jest to także sposób do zdobycia dodatkowych zarobków. Ponieważ tego rodzaju praca najczęściej obejmuje okresy weekendowe, świąteczne lub dyżury nocne, stawki godzinowe są często bardziej atrakcyjne niż typowe wynagrodzenie w pracy na pełen etat.

Trzeba jednak pamiętać, że praca „na godziny” może być wykonywana wyłącznie na podstawie umowy zlecenia, umowy o dzieło lub jako samozatrudnienie, a nie na podstawie umowy o pracę.