Rekomendowana głębokość wprowadzenia insuliny wynosi 4-5 mm, co zapewnia, że lek trafi we właściwe miejsce. Używanie długich igieł niesie ze sobą ryzyko podania insuliny do mięśnia, co może być bolesne, sprzyjać krwawieniu, infekcjom, a przede wszystkim przyspieszać wchłanianie insuliny. Wstrzyknięcie powinno być wykonane prostopadle, pod kątem 90 stopni do powierzchni skóry, chociaż u szczupłych osób może być konieczne utworzenie fałdu skórnego.

W przypadku starszych osób, które mogą mieć trudności ze wzrokiem, możliwe jest, że lepiej widzą dłuższe i grubsze igły. Warto jednak zwrócić uwagę na odpowiednią technikę iniekcji, a także podkreślić konieczność utworzenia fałdu skórnego lub wykonywania zastrzyku pod kątem 45 stopni.

Absolwent farmacji, posiadający tytuł magistra, ma możliwość wystąpienia o uzyskanie Prawa Wykonywania Zawodu. Dopiero po otrzymaniu tego uprawnienia może używać tytułu farmaceuty.

Natomiast farmaceuta, zatrudniony w aptece lub hurtowni farmaceutycznej, jest określany jako aptekarz.

Ceny detaliczne leków objętych refundacją są ustalone ściśle i zgodnie z ogłoszeniem Ministerstwa Zdrowia, które jest publikowane regularnie co 2 miesiące. W każdej aptece w Polsce lek refundowany ma identyczną cenę. Ogłoszenie precyzyjnie reguluje, które leki kwalifikują się do refundacji (wymieniając dokładne nazwy, dawki, wielkości opakowań oraz ich kody EAN/GTIN) oraz dokładnie określa cenę leku, wkład własny pacjenta i warunki, w jakich przysługuje zwrot kosztów.

W recepturze aptecznej można spotkać różne skróty i symbole, które są stosowane w celu zapisywania informacji o przepisywanych lekach. Poniżej przedstawiamy przykłady tych najbardziej znanych.  

• Rp. (Recipe): oznacza „weź” i jest używane jako początek zapisu receptury.
• No (numerus): oznacza „liczba” i jest używane do określenia ilości danej substancji w recepturze.
• M.f. (misce fiat): znacza „zamieszaj, zrób” i wskazuje, że składniki receptury powinny być dokładnie wymieszane.
• D.t.d. (dentur tales doses): oznacza „daj takich dawek” i jest stosowane wskazując, ile dawek danego leku ma być wydanych.
• S. (signa): oznacza „oznacz” i jest używane do wprowadzenia instrukcji dotyczących sposobu stosowania leku przez pacjenta.
• q.s. (quantum satis): oznacza „tyle, ile potrzeba” i jest stosowane, aby wskazać, że należy użyć wystarczającej ilości danego składnika, aby osiągnąć pożądany efekt.

Jeśli Twoja apteka nie wykonuje przeglądów lekowych – nie martw się! Możesz je wykonać choćby w swoim najbliższym otoczeniu. Odwiedź rodziców, dziadków czy wujków – to dla nich najłatwiej będzie zrobić przegląd. Dodatkowo sprawdzisz, czy przyjmują poprawnie leki, jakie jest ryzyko interakcji oraz jaką mają wiedzę o stosowanych produktach. Zacznij od pacjentów dookoła Ciebie! 

A z czasem, jak już się podszkolisz, możesz również zaproponować takie przeglądy pacjentom odwiedzającym Twoją aptekę (oczywiście po uprzedniej rozmowie z kierownikiem apteki).